ENKAZIN GÖZYAŞLARI

Kıyametin adresi Kahramanmaraş oldu
Asra damgayı vurdu enkazın gözyaşları
Çığlıklar arşa değdi geldi bizi de buldu
Nasıl da yaktı durdu enkazın gözyaşları

Altı şubat fecrinde yaşandı bir zelzele
Dördü on yedi geçe Azrail bastı zile
Gökyüzüne bir ışık değdi uğultu ile
Ölüme alarm kurdu enkazın gözyaşları

Diyarbakır, Malatya, Adana, Adıyaman
Gaziantep ve Kilis, Osmaniye el amân
Şanlıurfa, Elazığ, Hatay'ı yıktı o an
Ansızın yere serdi enkazın gözyaşları

Sanki veda günüydü seksen bir il yastaydı
Sözün bittiği yerde susan her dil yastaydı
Döküldü yaş sineme sazdaki tel yastaydı
Tekleyen kalbi yordu enkazın gözyaşları

Kalem ağlar benimle âh bu neyin nazarı
Ölüm koktu caddeler ortalık can pazarı
Binlercesi isimsiz kimsesizler mezarı
Ecel defteri dürdü enkazın gözyaşları

Tırlar kefen taşıdı ocakta aş utandı
Toplu mezar kazıldı yastıkta baş utandı
O kendi soğuğundan titreyen kış utandı
Zemheride bir kordu enkazın gözyaşları

Allah'ım böyle afet yaşatmasın bir daha
Vebâli olanların yansın çölünde vaha
Çaresiz nice cana buyurun El-Fâtiha
İmtihan dolu sırdı enkazın gözyaşları…